.jpg)
Isipin ang isang pagkakataon na nagsabi ka ng isang bagay na pinagsisisihan mo, o naging puntirya ng hindi nararapat na tsismis. Ngayon, pag-isipan ang isang sitwasyon kung saan hinikayat mo ang isang kaibigan na nasasaktan, o naramdaman ang nakapagbibigay-buhay na epekto ng mga salita mula sa ibang tao.
Mahalaga ang mga salita. Mahalaga ang iyong mga salita. At, binigyan ka ng Diyos ng kalayaang pumili kung paano mo ito gagamitin.
Ginagamit mo ba ang iyong mga salita para manira o magpatatag? Upang magdulot ng pagkawasak o magpasigla ng pagpapanumbalik? Ang iyong mga salita ba ay lumilikha ng drama o humihikayat ng kapayapaan?
“Kung ano ang sinasabi mo ay umaapaw sa kung ano ang nasa iyong puso,” paliwanag ni Jesus sa Lucas 6:45.
Ang bunga ay nagpapakita ng kalusugan ng isang puno, tulad ng isang dila na naghahayag kung ano ang nangyayari sa puso.
Karamihan sa atin ay gustong gamitin ang ating mga salita para sa ikabubuti at hindi para sa ikapapahamak … ayaw nating maging masama o mapanghusga. Ngunit, sinasabi sa atin sa Santiago 3 na ang dila ay hindi matatag at tila hindi mapaamo.
Kaya, ano ang magagawa natin? Mayroon bang paraan upang makontrol ito?
Ang pagpipigil sa sarili ay isang bungang nagmumula sa Banal na Espiritu, na ang ibig sabihin ay hindi natin kayang kontrolin ang ating mga dila sa ating sarili. Ngunit, mayroon tayong bahaging dapat gampanan sa proseso: kailangan nating manatiling malapit kay Jesus.
Kapag binabasa natin ang Kanyang Salita, hinahanap ang Kanyang mukha, at lumalakad sa Kanyang mga pamamaraan (kahit ilang beses tayong magkamali at kailangang magsimulang muli), ang pag-ibig, kagalakan, kapayapaan, pagtitiyaga, kabaitan, kabutihan, katapatan, kahinahunan, at pagpipigil sa sarili ay magsisimulang lumago sa ating buhay. Ang termino sa Biblia ay nananatili: pananatili, pagpapatuloy, o pananatili sa presensya ni Jesus.
Habang nananatili tayo kay Jesus, sinisimulan ng Espiritu Santo na kontrolin ang paraan ng ating pananalita at baguhin ang paraan ng ating pagkilos. Kapag nangyari iyon, ang ating mga salita ay magsisimulang magbigay ng buhay at pag-asa sa mga tao sa ating paligid.
Kaya sa linggong ito, paano mo gagamitin ang iyong mga salita para makapagbigay ng kagalingan at pag-asa sa mga tao? Kung ito ay hindi isang bagay na nakasanayan mong gawin, hindi pa huli para magsalita ng mga salitang nagbibigay-buhay sa isang tao.
