.jpg)
Marcos 11:1-11 (Ang Triumphal na Pagpasok)
Tanong para sa Pagninilay: Paano naaapektuhan ng pagpasok ni Jesus sa Jerusalem bilang isang mapagpakumbabang hari ang iyong pagkaunawa sa Kanyang misyon at kaharian? Paano natin mapaparangalan si Jesus bilang Hari sa ating mga buhay?
Iminungkahing Sagot: Ang pagpasok ni Jesus sa Jerusalem na nakasakay sa isang asno, sa halip na isang kabayo sa digmaan, ay nagpapakita ng Kanyang misyon ng kapayapaan at pagpapakumbaba kaysa sa kapangyarihan at pananakop sa lupa. Ang mapagpakumbabang paglapit na ito ay nagbubunyag ng isang hari na mapaglapit, mahabagin, at handang magsakripisyo. Ito ay nagpapaalala sa atin na ang kaharian ni Jesus ay hindi tungkol sa dominasyon kundi tungkol sa paglilingkod sa iba at pagtatatag ng isang kaharian ng pag-ibig, katarungan, at pagkakasundo. Upang parangalan si Jesus bilang Hari sa ating mga buhay, maaari nating tularan ang Kanyang pagpapakumbaba at paglilingkod sa pamamagitan ng pag-prioritize sa kapakanan ng iba, paghahanap ng kapayapaan sa ating mga pakikitungo, at pagtatalaga ng ating mga sarili sa mga gawa ng kabutihan at katarungan. Bukod dito, pinaparangalan natin Siya sa pamamagitan ng pagkilala sa Kanyang kapangyarihan sa bawat aspeto ng ating buhay, pagsusumite ng ating kalooban sa Kanyang paggabay, at pagsisikap na mabuhay ayon sa Kanyang mga turo.
Marcos 11:12-25 (Nilinis ni Jesus ang Templo)
Tanong para sa Pagninilay: Ano ang itinuturo sa atin ng paglilinis ni Jesus sa templo tungkol sa tunay na pagsamba at paggalang sa bahay ng Diyos? Paano tayo makakalikha ng puso para sa tapat na pagsamba?
Iminungkahing Sagot: Ang paglilinis ni Jesus sa templo ay binibigyang-diin ang kahalagahan ng pagpapanatili ng kabanalan at layunin ng mga lugar ng pagsamba. Ang templo ay naging lugar ng kalakalan at pagsasamantala, na naging hadlang sa tunay na pagsamba at panalangin. Ang gawaing ito ay nagpapakita na ang tunay na pagsamba ay nangangailangan ng kadalisayan, paggalang, at pokus sa Diyos, sa halip na sa makasariling pakinabang o panlabas na ritwal. Upang makalikha ng puso para sa tapat na pagsamba, maaari tayong magsimula sa pagsusuri ng ating mga motibo sa pagsamba at tiyakin na ang mga ito ay nakasentro sa pagpupuri sa Diyos sa halip na sa pansariling pakinabang. Ang regular na pagsisiyasat sa sarili, panalangin, at pag-aaral ng Banal na Kasulatan ay makakatulong upang mapanatili ang ating mga puso na nakaayon sa kalooban ng Diyos. Bukod dito, ang pagtataguyod ng isang komunidad na nagtataguyod ng tunay na mga gawaing pananampalataya at pagsuporta sa isa't isa sa espirituwal na paglago ay maaaring magpalalim ng ating sama-sama at indibidwal na karanasan sa pagsamba.
Marcos 11:20-25 (Ang Natuyong Puno ng Igos)
Tanong para sa Pagninilay: Ano ang sinasagisag ng pagkakatuyo ng puno ng igos tungkol sa pagiging mabunga sa ating mga buhay? Paano tayo makakapagbunga ng higit pang espirituwal na bunga sa pamamagitan ng pananampalataya at panalangin?
Iminungkahing Sagot: Ang pagkakatuyo ng puno ng igos ay sumasagisag sa mga kahihinatnan ng kakulangan ng espirituwal na bunga. Kung paanong ang puno ay may mga dahon ngunit walang bunga, ang panlabas na anyo ng relihiyosidad nang walang kaukulang panloob na espirituwal na realidad ay hindi sapat. Ang tunay na pananampalataya ay dapat magbunga ng mga gawa at isang pamumuhay na sumasalamin sa katangian at layunin ng Diyos. Upang makapagbunga ng higit pang espirituwal na bunga, kailangan nating manatiling malapit sa Diyos sa pamamagitan ng pananampalataya at panalangin. Ang koneksyon na ito ay nangangahulugang pagtitiwala sa mga pangako ng Diyos, paghahanap ng Kanyang paggabay, at pag-asa sa Kanyang lakas. Ang regular na panalangin ay tumutulong upang maayon ang ating mga puso sa kalooban ng Diyos at nagbubukas sa atin sa Kanyang pagbabago. Bukod dito, ang pakikilahok sa mga gawain na nagpapalago ng espirituwal na paglago—tulad ng pag-aaral ng Banal na Kasulatan, pakikibahagi sa sama-samang pagsamba, at paglilingkod sa iba—ay makakatulong upang malinang ang mga katangiang pag-ibig, kagalakan, kapayapaan, pagtitiis, kagandahang-loob, kabutihan, katapatan, kahinahunan, at pagpipigil sa sarili, na mga bunga ng Espiritu.
