Ang liham ni Pablo sa simbahan sa Efeso ay naglagay ng pundasyon para sa kapangyarihan ng kaligtasan na nakamit sa pamamagitan ng kamatayan at muling pagkabuhay ni Jesus. Ang buod ng pananampalatayang Cristiano ay matatagpuan sa kaganapang ito.
Ang kapatawaran ng mga kasalanan na ating nararanasan bilang mga Cristiano ay dumating sa pamamagitan ng pagdanak ng dugo ni Cristo sa krus. Si Jesus ay namuhay ng isang perpektong buhay, at naging isang perpektong sakripisyo para sa pagkasira ng buong sangkatauhan. Kung walang pagdanak ng dugo, walang kapatawaran ng mga kasalanan (Mga Hebreo 9:22). At kung wala ang kapatawaran ng mga kasalanan, hindi tayo makakalapit sa ating banal at perpektong Diyos. Ang buhay, kamatayan, at muling pagkabuhay ni Jesus ay gumawa ng paraan para magkaroon tayo ng kaugnayan sa Kanya.
Ibinigay ni Jesus ang Kanyang buhay minsan at para sa lahat, na nangangahulugan na hindi na Niya kailangang mamatay muli. Lahat ng iyong mga kasalanan—nakaraan, kasalukuyan, at hinaharap—ay pinatawad na sa pamamagitan ni Jesus. Sa katunayan, walang makapaghihiwalay sa iyo sa pag-ibig ng Diyos para sa iyo.
Sinabi ni Pablo na ang lahat ng ito ay naaayon sa biyaya ng Diyos at sa Kanyang mga pangako. Sa buong Kasulatan, ipinangako ng Diyos na tutubusin Niya ang Kanyang bayan. Nangangako Siya na ililigtas sila at palalayain mula sa kanilang pagkaalipin sa kasalanan at pagkasira. Isinakatuparan ito ng Diyos sa pamamagitan ni Jesus.
Isipin ang dakilang pag-ibig at biyaya ng Diyos para sa iyo. Nadama mo ba na pinatawad at pinalaya ka? O nabibigatan ka ba sa iyong mga pagkakamali? Gumugol ng ilang sandali sa pakikipag-usap sa Diyos, pasalamatan Siya sa ginawa Niya para sa iyo. Paalalahanan ang iyong sarili ng mga pangako ng Diyos. Hilingin sa Kanya na punuin ka ng kaalaman ng Kanyang pag-ibig at biyaya.